Bungeejumpen

Wat was het toch een ongelooflijk geweldige dag vandaag. Na vertrokken te zijn van de lodge om weer op weg te gaan naar Port Elizabeth zijn we eerst nog langs het Tsitsikama (zoiets) natuurpark. We moesten een stukje rijden, maar uiteindelijk kwamen we aan bij een prachtige kustlijn van enorme rotsen waar enorme golven van de meest prachtige kleur blauw tegenaan sloegen, zo mooi, net een paradijs. Na het busje uitgestapt te zijn hebben we besloten nog 1 hike te doen die uitkwam bij een prachtige brug boven een inham tussen de enorme bergen naast de zee waar een rivier ook eindigt. En we hadden geluk, we stonden net op de brug en raad eens wat we daar zagen, een groep dolfijnen. Het uitzicht vanaf de brug was ook prachtig. Hierna moest een deel echter weer terug omdat ze zouden gaan bungeejumpen, waaronder ik, er waren er ook een paar bij die ons wilden zien springen en de rest ging verder hiken. Dus we gingen op weg naar de hoogste bungeejumpbrug van de hele wereld en de op 4 na hoogste bungeejumpplek die er bestaat. De kriebels waren al goed aanwezig in mijn buik, maar toch was ik nog vrij rustig. We gingen ons inschrijven, kregen een tuigje aan en moesten toen een tijdje wachten waarin we gingen kijken naar de andere mensen die van de brug afsprongen en het mooie uitzicht. En toen mochten we eindelijk naar de plek toe waar het ging gebeuren, we liepen over een brug van gaas (waarbij je gewoon naar de enorme canyon onder je kon kijken) en kwamen aan op het midden van de brug. Hier moesten we op onze beurt wachten en ik mocht als eerste meisje gaan nadat een paar mannen waren geweest. Ze telden af van 5 naar 1 en zodra ze 'bungee' riepen moest je jezelf in het diepen laten vallen, dus dat deed ik ook (natuurlijk wel met een harde gil erbij). Daar stortte ik dan naar beneden met 120 km/h naar beneden van een 216 meter hoge brug, wat geeft dat een kick. Maar de grootste kick kreeg je van de eerste keer dat je weer omhoog werd getrokken door het elastiek en toen weer naar beneden stortte. Dit gebeurde een paar keer en uiteindelijk bleef je aan het touw rondtollen tot je misselijk werd (het was wel grappig). En daarna werd ik weer omhoog gehesen door een man. Dat was de jump, een ervaring om nooit meer te vergeten.